اشعار عربی و فارسی

 به علت تعصبات سانسور شده ی ذهن,

مجموعه هایی از ادبیات عربی و فارسی,

همچون：

قصیده ها

و غزلیات,

فرو می پاشند!

نبود الفاظ گفتاری صحیح,

ناتوانی در سرودن اشعار بلند,

گروهی را به ترانه های کوچک：

ابوذیات,

رباعیات,

هوسات,

دارمیات..

و سبک های تازه ی بی معنی سوق داده است !!

شاید نبود تفاهم فکری,

ادبیات را نیز در قید جهل مبتلا ساخته ایم,

من نمی فهمم..!!

 تو میدانی چرا..؟؟

 نویسنده：مجاهد ظفری